Zespół pęcherza nadreaktywnego (OAB - overactive bladder syndrome) został zdefiniowany w 2002 roku przez International Continence Society (ICS) i stanowi grupę objawów, wśród których najważniejsze jest parcie naglące na pęcherz moczowy. Zgodnie z aktualizacją wniesioną w 2011 roku występowanie parcia naglącego jest niezbędne do dalszej oceny problemu i postawienia diagnozy OAB.

Lata okołomenopauzalne to szczególna faza w życiu każdej kobiety. W naszej szerokości geograficznej czas ten obejmuje w zależności od źródeł okres pomiędzy 45 a 55 rokiem życia -  jest to kwestia bardzo indywidualna. 

Marzec jest miesiącem świadomości endometriozy. Szacuje się, że jest to choroba, na którą cierpi co dziesiąta kobieta na świecie, więc również co dziesiąta Polka w wieku rozrodczym. W rzeczywistości może okazać się, że jest ich znacznie więcej.

Menopauzalny zespół moczowo płciowy, nazywany zamiennie zespołem urogenitalnym lub w skrócie GSM  (Genitourinary syndrome of menopause) to termin, który został wprowadzony stosunkowo niedawno, bo w 2014 r.

Nietrzymanie moczu, czyli inaczej inkontynencja, to dolegliwość, z którą zmaga się 20% kobiet po 40. roku życia. Mimo to szacuje się, że tylko połowa z nich zgłasza się do lekarza. Nietrzymanie moczu może powodować wstyd, ale często jest uważane za coś normalnego, zwłaszcza w podeszłym wieku. To błąd! Poznaj przyczyny inkontynencji i sposoby radzenia sobie z nią. 

Pomimo rosnącej popularności fizjoterapii uroginekologicznej, nadal wiele kobiet nie ma świadomości kim jest taki specjalista ani kiedy, dlaczego i z jakim problemem warto się do niego zgłosić!

Nietrzymanie moczu (NTM) według World Health Organization (WHO) to każdy mimowolny wyciek moczu przez cewkę moczową niezależny od naszej woli. Uważane jest za jeden z najważniejszych problemów zdrowotnych, socjalnych i higienicznych XXI wieku.

Przyjrzyjmy się bliżej naglącemu nietrzymaniu moczu.

Zaparcia to zaburzenie funkcji jelit, które obok biegunek stanowi jedne z najczęstszych zaburzeń przewodu pokarmowego występujących w społeczeństwach cywilizowanych. 

Problem pęcherza nadreaktywnego zawiera w sobie cztery podstawowe komponenty: częstomocz, parcia naglące, naglące nietrzymanie moczu, nykturia.

Tak, dość często NTM ustępuje samoistnie, kiedy ciało i mięśnie wracają do formy po porodzie.

Istnieją w życiu kobiety okresy, gdy nietrzymanie moczu statystycznie występuje częściej – należą do nich ciąża i połóg.

Ginekolog, urolog czy też urofizjoterapeuta? Nietrzymanie moczu ma bardzo różne przyczyny i różne sposoby leczenia. Jak przygotować się do wizyty u lekarza? O co spyta urolog?

Wiele kobiet po zaobserwowaniu u siebie objawów nietrzymania moczu odruchowo sięga po podpaski.

Jednym z najczęstszych czynników nasilających inkontynencję jest nadwaga. Tkanka tłuszczowa, szczególnie na brzuchu, naciska na pęcherz moczowy i obciąża mięśnie.

Popuszczanie, nietrzymanie moczu, mimowolne sikanie, gubienie moczu – to określenia bardzo powszechnej dolegliwości, wokół której niesłusznie narosło wiele przemilczeń i niejasności.

Nietrzymanie moczu jest objawem, a jego przyczyny mogą być różne. Odpowiedzialne za dolegliwości są przede wszystkim pęcherz oraz mięśnie dna miednicy. To, w jaki sposób nie spełniają swoich funkcji, pomoże określić rodzaj nietrzymania moczu.

Nadmiernie wciąganie brzucha sprawia, że w jamie brzucha wzrasta ciśnienie, co obciąża dno miednicy.

Niezależnie od rodzaju nietrzymania moczu, według rekomendacji ginekologicznych i urologicznych, pierwszym krokiem jest aleczenie zachowawcze.

Mięśnie dna miednicy, do których odnosić się będziemy w wielu punktach naszego poradnika, mają ogromne znaczenie dla naszego zdrowia oraz jakości życia.

Badania wykazują, że menopauza to okres, w którym nietrzymanie moczu może wystąpić z większym prawdopodobieństwem. Dlaczego?