Zaparcia to zaburzenie funkcji jelit, które obok biegunek stanowi jedne z najczęstszych zaburzeń przewodu pokarmowego występujących w społeczeństwach cywilizowanych.
Zaparcia nie stanowią odrębnej jednostki chorobowej, są najczęściej objawem innych lub licznych schorzeń o złożonej i wieloczynnikowej etiologii.
Jeśli podejrzewasz, że któreś z powyższych leków mogą u ciebie prowadzić do zaparć, skonsultuj swoje wątpliwości z lekarzem.
Zaparcia rozpoznajemy wówczas kiedy stolce pojawiają się rzadziej niż 3 razy w tygodniu. Dodatkowymi kryteriami są: oddawanie stolca (defekacja) o bardzo twardej konsystencji, uczucie niepełnego wypróżnienia lub trudności z wydaleniem stolca, którego konsystencja jest prawidłowa, konieczność wydalania stolca z silnym parciem i wysiłkiem fizycznym.
W warunkach fizjologicznych wydalanie stolca jest czynnością sterowaną odruchowo przez układ nerwowy, wydarza się automatycznie i nie wymaga parcia (może być wzmocniona minimalną krótką tłocznią brzuszną przy rozpoczęciu defekacji).
Jeśli dotyczy Cię problem nietrzymania moczu, a jednocześnie cierpisz na zaparcia koniecznym jest znaleźć i usunąć ich przyczynę równolegle lub nawet zanim rozpoczniesz leczenie lub/i fizjoterapię NTM. Chroniczne zaparcia, które wymuszają silne parcie na toalecie podczas oddawania stolca powodują zwiększenie ciśnienia w jamie brzusznej oraz niekorzystny nacisk i przeciążenie w obrębie struktur dna miednicy. W konsekwencji dochodzi do nasilenia i pogorszenia objawów nietrzymania moczu jak również innych dolegliwości takich jak obniżenie narządów miednicy mniejszej, powstawanie hemoroidów, neuropatie w obrębie nerwu sromowego, nietrzymanie gazów i stolca czy szczelin odbytnicy.
Połóż się wygodnie na plecach, głowa powinna być nieco wyżej niż reszta ciała, a nogi zgięte tak by zapewnić maksymalne rozluźnienie powłok brzusznych. Połóż dłonie w okolicy podżebrowej po lewej stronie i masuj prostym ruchem przesuwając dłonie po skórze w kierunku lewego biodra tak jakbyś chciała narysować na brzuchu literę „I”. Wykonaj około 15-20 powtórzeń. Następnie po tej samej linii wykonaj 15-20 ruchów rozcierających. Przesuń palce w okolice prawą pod żebra i wykonaj tyle samo ruchów od prawej do lewej okolicy podżebrowe i dalej w dół do lewego biodra. Teraz kreślisz na brzuchu literę „L”. Na koniec narysuj odwróconą literę U rozpoczynając od prawego dołu biodrowego w górę w prawą okolicę podżebrową, następnie między żebrami od prawej do lewej i znów w dół do lewego biodra. Możesz również wykonać masaż szczotką do szczotkowania ciała na sucho ruchami okrężnymi zgodnie z ruchem wskazówek zegara przez około 5 minut.
Nadmiernie wciąganie brzucha sprawia, że w jamie brzucha wzrasta ciśnienie, co obciąża dno miednicy.
Jednym z najczęstszych czynników nasilających inkontynencję jest nadwaga. Tkanka tłuszczowa, szczególnie na brzuchu, naciska na pęcherz moczowy i obciąża mięśnie.
Nietrzymanie moczu, czyli inaczej inkontynencja, to dolegliwość, z którą zmaga się 20% kobiet po 40. roku życia. Mimo to szacuje się, że tylko połowa z nich zgłasza się do lekarza. Nietrzymanie moczu może powodować wstyd, ale często jest uważane za coś normalnego, zwłaszcza w podeszłym wieku. To błąd! Poznaj przyczyny inkontynencji i sposoby radzenia sobie z nią.
