Problem pęcherza nadreaktywnego zawiera w sobie cztery podstawowe komponenty: częstomocz, parcia naglące, naglące nietrzymanie moczu, nykturia.
szerzej było to opisane w artykule "Naglące nietrzymanie moczu"
Najlepsze efekty terapeutyczne są możliwe do osiągnięcia we współpracy lekarza i fizjoterapeuty uroginekologicznego, wykorzystując różnorodne formy leczenia farmakologicznego, terapii manualnej, elektrostymulacji, reedukacji mięśni dna miednicy z nauką relaksacji i biofeedbackiem. Leczenie zachowawcze obejmuje również naukę prawidłowych nawyków w toalecie.
Wiele skutecznych i prostych sposobów możesz wypróbować również samodzielnie w domu. Przeanalizuj poszczególne z nich, spróbuj małymi krokami wprowadzać je w życie i ciesz się zmniejszaniem dokuczliwych objawów nadreaktywnego pęcherza.
Jeśli jesteś jeszcze na początku leczenia i zdarzają Ci się parcia mokre, podczas których nie kontrolujesz mimowolnych wycieków moczu zainwestuj w dobrą ochronę. Strach przed przemoczeniem bielizny – i tym samym znalezienie się w kłopotliwej sytuacji - mocno pobudza pęcherz. Warto więc stosować specjalne chłonne wkładki Seni Lady o rozmiarze dobranym odpowiednio do Twoich potrzeb. Sukcesy we wprowadzanych nawykach możesz monitorować prowadząc dzienniczek mikcji. Twój pęcherz funkcjonuje dobrze, jeśli liczba wizyt w toalecie mieści się w granicach 6-8 w tym 1x w nocy. Objętość jednej porcji moczu waha się od 300 do 550 ml, oddajesz łącznie pomiędzy 1,5 do 2 litrów moczu na dobę a różnica między płynami przyjętymi i wydalonymi wynosi +/- 500ml.